บทที่ 5 ไอ้สารเลว ! ไอ้ชั่ว ! ไอ้หื่นกาม ! แฮ่ก ๆ
ปากหนาบดจูบหนักหน่วง มือใหญ่ของชายหนุ่มช้อนเข้าที่ลำคอด้านหลังของหล่อน กดหล่อนให้แนบชิดเพื่อที่เขาจะได้จูบอย่างล้ำลึกยิ่งขึ้น
จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ !
“อืมมมมมมม อ่า”
“อึก อ่า”
หญิงสาวหลับตาพริ้มโดยอัตโนมัติ เธอเผยอปากรับลิ้นร้อนฉ่าของชายหนุ่มให้ซอกซอนรีดเอาความหวานในโพรงปากอุ่นอย่างฉ่ำใจ หล่อนเคลิบเคลิ้มไปกับความรัญจวนที่เขามอบให้ จนครางผะแผ่ว
“อือ อ่อย”
“จ๊วบ อืมมมมมมมมม อ่า”
ชายหนุ่มคำรามในอกอย่างพึงพอใจ เมื่อลิ้มลองความหวานฉ่ำของกลีบปากบาง
เลือดในกายบุรุษเดือนพล่านไปทั้งร่างเมื่ออกอวบๆ แนบชิดเสียดสีกับแผงอกกำยำ สองมือของเขาลูบไล้เล้าโลมร่างบางบนตักอย่างถ้วนทั่ว คอ ไหล่ หลัง เลื้อยลงต่ำแล้วช้อนแก้มก้นกลมกลึงของหล่อน มือหนาบีบเบา ๆ ก่อนจะลากกลับขึ้นข้างบน สัมผัสของเขาสร้างกระแสไฟสวาทให้ลามเลียร้อนผะผ่าวไปทั่วร่างอรชรจนหล่อนครางฮือในลำคอ
“อือ อ่า”
จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ !
จูบของชายหนุ่มผู้ที่เธอเพิ่งจะเคยพบเป็นครั้งแรก มันช่างเร่าร้อนยิ่งนัก สติที่มีเหลืออยู่อันน้อยนิดสั่งให้เธอผลักเขาออก แต่หล่อนก็ไม่อาจกระทำได้ดังที่สมองสั่ง เมื่อเสียงหัวใจของเธอมันเต้นระทึกยิ่งกว่าการวิ่งหนีเจ้ายักษ์ผิวหมึกเมื่อสักครู่
ลิ้นของเขาพัวพันกับลิ้นของหล่อนก่อกระแสความซาบซ่านให้หล่อนลดการแข็งขืนต่อเขาลงเรื่อย ๆ จนร่างของเธออ่อนระทวยลงจนต้องใช้มือเกาะไหล่หนาเอาไว้
“อ่า อืมมมมมมมมมมม”
“จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบ ซี้ดดดดดดดด”
ทุกครั้งที่เขาสำรวจร่างเธอด้วยฝ่ามือใหญ่ร้อนฉ่า กายน้อยบนตักก็จะขยับเกร็งเสียวขึ้น อาการขยับเคลื่อนไหวตามแรงเล้าโลมกดนวดแก่นกายชายให้พองโตขึ้นโดยธรรมชาติ หญิงสาวรู้สึกถึงความใหญ่โตร้อนฉ่าที่ดันสะโพกเธอขึ้นมาเรื่อยๆ หล่อนขยับตัวบนตักทั้งกลัวทั้งกระสัน หว่างขาของเธอฉ่ำแฉะรู้สึกปวดหนึบ
“อ่า”
นี่หล่อนกลายเป็นผู้หญิงขายตัวร่านสวาทไปแล้วจริงๆ หรือนี่ ทำไมหล่อนถึงรู้สึกอยากให้เขากระทำหล่อนให้มากกว่านี้
“อืมมมมมมมมม อ่า”
จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบ จ๊วบ !
ชายหนุ่มดูดปากสาวครั้งสุดท้ายสุดแรงปรารถนา ก่อนที่ปากหนาจะยอมละจากปากบาง ดวงตาสีฟ้าเข้มมองหญิงสาวบนตักที่หอบหายใจอ่อนระทดระทวย กลีบปากสีแดงสดของหล่อนเจ่อขึ้นเพราะแรงจูบบดอันแสนเร่าร้อนเมื่อสักครู่ มันช่างยั่วเย้าให้เขาอยากจะดูดดื่มหล่อนให้นานเท่านาน
“เธอชื่ออะไร ?”
เสียงทุ้มเอ่ยเนิบนาบชวนพาให้ร่างที่ถูกเขากอดในอ้อมแขนหวั่นไหว
“แฮ่ก ชื่อ แฮ่ก ชะ ชื่อเรียม”
หญิงสาวตอบทั้ง ๆ ที่ยังหอบหายใจ เร็วแรง ร่างกายของหล่อนมันแทบจะไม่เชื่อฟังแล้ว ไม่ว่าเขาจะสั่ง หรือถามอะไร หล่อนก็ยอมเขาจดหมดสิ้นเพียงเพราะสัมผัสอันเร่าร้อนของเขา ราวกับเขาใส่ยาพิษให้หล่อนเลอะเลือน
“เรียม”
เขาเปล่งชื่อหล่อนออกมาทุ้มลึกลงไปในใจคนฟัง พอ ๆ กับแววตาเร่าร้อนที่เขาจับจ้องมาอย่างสื่อความหมาย
เขาจับปลายคางหล่อน พลิกข้อมือให้ดวงหน้าคมสวยในมือหันตามราวกับจะสำรวจสินค้าที่เขาจ่ายด้วยราคาหลายพัน
ตาสีดำขลับกลมโต จมูกเรียวพาดลงมายังริมฝีปากอิ่มที่แต่งแต้มด้วยสีแดงสดราวกับกลีบกุหลาบ ผิวสีน้ำผึ้งเนียนละเอียด เส้นผมยาวสลวยสีดำเช่นเดียวกับสีตา แผ่สยายอยู่แผ่นหลังนุ่มลื่นราวกับเส้นไหม
“แม่ตุ๊กตาเอเชีย”
เขาสรุปในใจ ก่อนที่ดวงสีฟ้าจะเลื่อนต่ำลงที่ทรวงอกอวบอัดแน่นอยู่ในเกาะอกสีดำ มันใหญ่เสียจนทะลักออกมาท้าทายสายตาเขา ยิ่งยามที่หล่อนหอบหายใจ มันกระเพื่อมขึ้นลงราวกับเรียกร้องให้เขารีบปลดเปลื้องให้ทรวงอกคู่นั้นออกมาสูดอากาศภายนอก
“คะ คุณชื่ออะไร ?”
เรียมกลั้นหายใจถาม ยิ่งเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยเปลวไฟที่พร้อมจะแผดเผาคนตรงหน้าได้ทุกเมื่อ เธอจึงพยายามเบี่ยงเบนความสนใจเขา นั่นเป็นโอกาสเดียวที่เธอจะรอด !
“ชื่อ อะ ไร ?”
ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูง ยิ้มนิด ๆ ที่มุมปาก ราวกับเรื่องที่หล่อนถามเป็นการแสดงละครตลกของเด็ก ๆ
“คะ เอ่อ ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย !”
ยังไม่ทันที่เธอจะคิดคำถามใหม่ ก็ถูกมือหนาจับยกขึ้นโต๊ะ มือใหญ่กระชากเสื้อแจ็กเก็ตตัวนอกของเธอหลุดออกอย่างง่ายดาย
ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เขากดเธอลงกับโต๊ะ แล้วตรึงข้อมือสองข้างของหล่อนไว้ด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว
“อ้ายยยยยยยย ปล่อย ! ปล่อยฉัน !”
ขาเรียวของหล่อนทั้งเตะ ทั้งถีบเรือนกายกำยำที่พยายามจะแทรกเข้ามาระหว่างขา แต่ไม่ว่าหล่อนจะดิ้นรนอย่างไร ร่างกำยำก็แทรกเข้าแนบชิด
หน้าท้องแกร่งร้อนฉ่าแนบเนื้อหน้าท้องแบนราบของคนใต้ร่าง แก่นกายใหญ่แนบสนิทกับจุดกึ่งกลางกายสาว หล่อนสัมผัสถึงความใหญ่มหึมาและความร้อนผะผ่าวของมันที่ส่งผ่านบิกินนี่ตัวจิ๋วกั้นไว้ เกิดความกำซ่าบแปลก ๆ จนหญิงสาวต้องหยุดดิ้น
“อือออออออออออออ”
สองขาเรียวของหญิงสาวแบะอ้าออกกว้าง ยอมให้เรือนกายกำยำถาโถมแนบชิด เบียดจนสาวใต้ร่างแทบจะละลายเป็นเนื้อเดียวกับเขา
“เธอ ถาม ว่า ฉัน ชื่อ อะไร”
เสียงทุ้มกล่าวเนิบนาบ มือหนาไล้แก้มเนียน ที่พยายามสะบัดหน้าหนี
“ฉันไม่อยากรู้แล้ว ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ! ฉันไม่ได้มาขายตัว ปล่อยฉานนนนนนนนนนนนน”
เรียมกรีดร้องสุดเสียง เป็นสิ่งเดียวที่เธอทำได้ในขณะนี้ ก่อนที่ร่างกายและจิตใจของเธอจะถูกเขากลืนกิน !
หล่อนรับรู้ถึงความวูบไหว ความร้อนผ่าวซ่านไปทั่วทั้งร่างอรชร
“แต่ฉันชักอยากให้เธอรู้แล้วสิ! เธอจะได้เรียกชื่อฉันซ้ำ ๆ ทั้งคืน !”
สิ้นคำ ปากร้ายก็โฉบลงที่ลำคอสีน้ำผึ้งสุกเปล่ง
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย”
งับ !
โอ๊ย !
ชายหนุ่มตะโกนลั่นเมื่อฟันคมของหญิงสาวฝังลงที่ใบหู แรงฟันที่หล่อนกดลงไม่น้อยทำให้เขาถึงกับผงะ เกิดเป็นรอยซี่ฟันที่ใบหูของเขา
คนถูกกัดไม่โกรธ กลับยิ้มลึก แววตาวาวโรจน์ยิ่งกว่าเมื่อครู่ราวกับว่าเขาได้พบกับสิ่งที่ต้องใจเป็นล้นพ้น
“ฮึ ฮึ ชอบความรุนแรงก็ไม่บอกหนูน้อยเรียม”
“ปล่อย ! ถ้าไม่ปล่อยฉัน ! นายเจ็บตัวแน่ ! ไอ้สารเลว ! ไอ้ชั่ว ! ไอ้หื่นกาม ! แฮ่ก ๆ”
หน้าหล่อนแดงทั้งด้วยแรงโกรธ ทั้งด้วยเลือดในการที่เดือดพล่านจากการเล้าโลมของชายหนุ่ม ปากบางตะโกนด่าออกมาเป็นชุด ในขณะที่เธอพยายามขืนมือให้หลุดพ้นออกจากมือใหญ่ที่จับตรึงหล่อนไว้ราวกับคีมเหล็ก
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ”
คนถูกด่าไม่เพียงแต่ไม่โกรธ กลับหัวเราะลั่น
